Heel veel nieuwe ervaringen

Alweer een tijdje geleden dat ik een blog schreef, maar het gaat nog steeds erg goed hier. Er zijn ondertussen weer veel nieuw indrukken gemaakt en ervaringen opgedaan.

Elke woensdag middag komen kinderen van de internationale school in lilongwe een half uurtje met de kindjes van mijn project spelen. Ze nemen zelf speelgoed mee, en het is hartstikke gezellig. Wat me opgevallen was dat alle kindjes echte luiers aankregen, i.p.v. de handdoeken/uitwasbare luiers die ze normaal dragen. Verder krijgen alle kindjes schone nieuwe kleren aan en schoentjes aan. De kleinste kindjes op het project dragen nooit schoenen, behalve dus op woensdagmiddag.
 

Vorige week donderdag was ik aan het helpen bij de kleinste kindjes, totdat ze opeens allemaal naar de kapper moesten. De kapper kwam dit keer niet naar het project, maar we moesten met alle kindjes daar naar toe. Dus eerste de eerste lading, wij als vier begeleiders met 6 kindjes, sommige op de rug en sommige lopen. De kapper was ongeveer een kwartier lopen door de warme zon, best ver als de kindjes niet willen lopen en gedragen moeten worden. Bij de kapper werden alle kindjes bijna kaal geschoren, een erg gebruikelijk kapsel hier in Malawi. Halverwege gingen twee van de begeleiders alvast een aantal kindjes terugbrengen en de rest van de kindjes halen. Op de terugweg naar het project mocht ik zelfs een kindje op mijn rug dragen, iets wat elke vrouw hier met hun kind doet.

Gisteren ben ik met nog vier anderen naar het Tumani festival geweest. Dit is een festival net buiten lilongwe, in een vluchtelingenkamp. Dit vluchtelingenkamp bestaat al sinds 1994, en er wonen tussen de 30.000 en de 35.000 mensen. Deze mensen komen voornamelijk uit verschillende conflictgebieden zoals DRC (Congo), Rwanda en Mozambique. Op het festival laten deze mensen hun kunsten zien, zingen, dansen, kunst, etc, wat ook mede ervoor zorgt dat ze even afleiding hebben van hun bestaan in het vluchtelingenkamp. Het was echt super gaaf om dit festival mee te maken en dit kamp te zien. Het leek gewoon op een soort dorpje. Verder liepen er overal kindjes rond, die ons blanken natuurlijk super interessant vonden, en helemaal als ze ook een camera hadden. Overdag hebben we rustig van alle muziek genoten, en lekker chapati (een soort pannenkoek) met ei gegeten. Toen het donker werd begon er ook gedanst te worden. Lekker springen op de muziek samen met de kinderen. Het was dan ook wel echt donker. Het podium was een beetje verlicht, maar dat was dan ook wel de enige lichtbron in de wijde omgeving.

Tot slot had ik op mijn project de opdracht gekregen om poppetjes te verven. De herders, en Elisabeth poppetjes voor de kerststal. De andere poppetjes waren al gemaakt dus ik had gelukkig voorbeelden van hoe ze het ongeveer wilde hebben. Het was een hele klus, maar ondertussen zijn ze allemaal af. Ik zal ook gelijk even een mooie foto ervan op mijn blog zetten zodat jullie een idee hebben hoe ze zijn geworden.