Outreach

Elke  woensdag gaan er vanuit het St. Lukes hospital een groep mensen naar een van de health centres. Dit zijn meer afgelegen kleine ziekenhuisjes die dan geholpen worden. Vandaag was ik van plan mee te gaan. In plaats van een normale personenauto die erheen rijdt, wordt de tocht afgelegd met de ambulance. We gingen met z'n zessen op pad; een bestuurder, een oogarts, een medische assistent, een verpleegkundige en iemand voor de administratie. Het was een erg mooie tocht om er te komen. Het was voornamelijk een hobbelig zandpad met links en rechts dorpjes, marktjes, landbouw en bergen. Helaas zat na 50 minuten de tocht er al weer op. In het health centre had ik eerst even zelf rondgekeken, en hierna kreeg in een rondleiding door een verpleegkundige. Ze hadden hier een apotheek, een soort van operatiekamer waar volgens mij vrij weinig gedaan kan worden, een spreekkamer, een lab en natuurlijk een soort van wachtkamer. Hiernaast hadden ze ook een kraamafdeling en een plek waar kinderen tot 5 jaar gewogen werden, lengtes bepaald werden en vaccinaties gegeven werden. De vaccinaties worden door de overheid geregeld. Bij de kleine kindjes ben ik blijven hangen. Eerst heb ik gekeken hoe het allemaal te werk ging. Op een gegeven moment kwam ik met een man in gesprek die alle gegevens verwerkte. Hij had twee dikke boeken waarin de namen van de kinderen stonden, wanneer ze geboren waren, welke vaccinaties ze hadden gehad, en het gewicht op verschillende moment. Hij vond het erg hilarisch en leuk om mij dingen uit te leggen. Er waren een aantal kinderen die wat extra voeding nodig hadden, dus die moesten extra gemeten worden. Dit moest ik doen van deze man. Het gewicht was al bepaald Maar er moest nog de bovenarm omtrek bepaald worden, gekeken worden of het kind oedeem/vocht zwelling had, en alles moest gedocumenteerd worden. In een bepaalde tabel kon dan bepaald worden hoeveel eten de kindjes meekregen. Ze kregen ongeveer tien tot twintig zakjes pindapasta mee, hierin zitten namelijk erg veel calorieën. Na dit alles was het weer tijd om terug te gaan in de ambulance hobbelend over de zandwegen.